Marina ging gisteren boodschappen doen en zoals altijd maakt ze daar een dagje van. Lekker bij een vriendin koffie drinken en daarna ergens lunchen voordat ze de supermarkt in gaat. Op zo'n dag heb ik dan het rijk alleen omdat we maar een auto hebben en ik dus aan huis vast zit. Na mijn gebruikelijke webrondje raakte ik verwikkeld in een on-line game waar ik uren mee bezig ben geweest. Na afloop stond ik op het terras een sigaret te roken alvorens te gaan douchen toen er een auto langs reed die vriendelijk toeterde, even later gingen de honden te keer en ging ik kijken wat er aan de hand was. "Spreek je nog Nederlands?" vroeg de man van het echtpaar dat aan de poort stond. Nu was ik natuurlijk verbaasd en nieuwsgierig. Het waren Dan en Thea, ze wonen in Amerika maar zijn rasechte Hollanders. Thea had me ooit een email gestuurd via mijn oude weblog maar die link leg je natuurlijk niet meteen. Hoe dan ook, ze hadden een auto gehuurd en zijn er op uit getrokken met als doel de Rancho eens in het echt te zien. Van de foto's op mijn vorige weblog wisten ze hoe het huis er uit zag en dat het aan de voet van een berg lag, na een beetje de weg vragen (waar woont die Hollander met dat gele huis?)hadden ze ons al snel gevonden. Ze denken er over om ook definitief in Brasil te gaan wonen en waren erg enthousiast over het land en de manier van leven. We hebben gezellig zitten kletsen voordat ze weer terug moesten naar het vliegveld omdat ze diezelfde avond nog zouden vliegen. Marina vond het erg jammer dat ze niet thuis was maar bij een volgend bezoek zorgen we dat zij ook thuis is en ik al onder de douche geweest ben. Zo zie je maar weer wat je via een weblog allemaal mee kan maken.
15 comments:
Wat leuk. Zo zie je maar weer hoe klein de wereld is geworden dankzij de moderne communicatie technieken.
It's a small world afterall.... (volgens mij is dat zelf de tekst van een liedje)
Internet is een boeiend iets.
Je bent zo een paar uur, en avonturen verder.
Wat leuk! Grappig dat webloglife en real life samen komen!
Ik kom ook eens een keer onverwachts langs:-)))
Dat is zeker leuk.
Ooit, echt ooit...sta ik ook een keer bij jullie voor de deur. Maar dan ga ik niet dezelfde avond alweer weg.
Wat een aparte gewaarwording. :-))
Oi Erik,
Wat leuk om je reactie op ons bezoek aan de Rancho terug te lezen op je weblog. Wij hebben erg genoten van ons gesprek en het uitzicht vanaf jouw terras. Achteraf hadden we nog wel langer kunnen blijven want de vlucht ging weer niet door. UIteindelijk stapten we vrijdag eind van de middag weer ons huis binnen. We hopen de volgende keer Marina ook te ontmoeten.
Groeten
Thea en Dan
Oi Erik,
Ik hoop dat je nu mijn email adres hebt, zodat we contact kunnen houden.
groet
Thea
@Thea, helaas krijg ik zo je email niet mee. Stuur een mail via het mailformulier van mijn web-log dan heb ik je adres wel.
Erik, ik krijg het niet voor elkaar om je mijn email adres te sturen. Kennelijk is het apestaartje reden om het niet te sturen. Dus een klein trucje. Mijn email adres is:
temtam gmail
hoop dat het lukt zo.
groet
thea
Bijzonder, he? Zo heb ik al heel wat contacten opgedaan via mijn weblog! Het internet maakt de wereld echt klein!
Bijzonder, he? Zo heb ik al heel wat contacten opgedaan via mijn weblog! Het internet maakt de wereld echt klein!
Ja wat wordt de wereld toch klein door internet. En dat het gezellig vertoeven is bij jullie dat weten wij...
Internet levert ontzettend leuke contacten op als je er open voor staat. Leuk hoor !
Post a Comment